pakjes, pakjes

Vandaag doe ik voor de eerste keer de was hier. Ze trekken nogal ogen als ze horen dat ik drie machienen heb (ik ook hoor, maar kan ik er veel aan doen dat ik niet heb nagedacht bij het aanschaffen van mijn badjas -en ik echt niet wil dat al mijn was rozig rood eindigt?). En ze vragen beleefd of ik alle drie de machines gelijk ga insteken. Natuurlijk niet! Ik doe een met de keer, zodat er nog twee overblijven voor anderen (mijn mama en papa hebben me goed opgevoed!). Ik leer van Jess hoe je het ding in gang krijgt: eerst altijd op einde zetten om te voorkomen dat het machien je muntje inslikt. Het machien zelf instellen is net zo makkelijk als bij papa: het is ook een Miele, met dezelfde programma's min of meer. Waspoeder en wasverzachter toevoegen, aantal toeren per minuut (gelukkig weet ik al waar ik op moet letten he! ;) ), muntje insteken en dan START! Tussendoorleer ik nog twee Spaanse mede-residentiërs in welk vakje de wasverzachter moet en hoe je dat open doet.

Het eerste machien loopt goed af. Ik steek het tweede in, schudt mn gewassen kleren wat uit en ga weer naar boven. Tussendoor kijk ik wat rond op internet, en dan ga ik het derde en laatste machien insteken (=de rode badjas). En wanneer ik de sleutel van de wasplaats weer ga afgeven aan de conciërge, surprise! (Of toch niet helemaal?) Wat wacht me daar?

Een pakje!

 Een pakje uit het verre Belgenland! Duidelijk Line's handschrift! Ik wist natuurlijk wel dat ze een pakje had opgestuurd, want ze weet natuurlijk wel hoe een mens nieuwsgierig te maken. Stiekem hoopte ik dat het vandaag hier zou zijn, en zie! Your wish is my command. Snel naar mn kamer en openmaken! En aanschouw, lieve lezers, wat een verrassing:

een brief, een briefje en een fantastische trui!

Oh yeah! Ik heb zowat de beste zus die er rondloopt op aard, you bet I do! Wat een enige zus! ;) Toeval wil dat ik diezelfde trui ook hier al gespot had, maar ik was al te laat: het exemplaar op de paspop was het laatste. De volgende keren als ik de H&M binnenliep, werd mijn blik steevast getrokken naar de legging met hetzelfde motief, en telkens dacht ik, "Spijtig van die trui!". Daar had ik niets van gezegd, en toch kiest mijn liefste zus er die trui uit =)

Anyhow, na die aangename verassing, kwam er nog een tweede: mijn puntenblad! Gisteren kon ik op internet al raadplegen dat ik een 13 had voor mijn examen op EhB (Toegpast Linguïstisch Onderzoek, open boek), vandaag zag ik tot mijn grote verbazing dat mijn prof van de VUB (Gespecialiseerde Onderzoeksmethoden, mondeling) took mercy on me: ik heb een 11! Niet fantastisch, maar goed genoeg, en ik had eerlijk gezegd max een 10 verwacht. How great is that? Een semester is voorbij en ik heb gelukkig nog geen tweede zit (dat was vorig jaar wel even anders).

En met dit heuglijke nieuws sluit ik af en ga ik mijn droogkast insteken!

[.: Se guardo in basso ho le vertigini, adesso ho paura :.]