"Meneer, ik ben niet in stemming."

Leraar tegen kleinere Saar: "Lees eens voor wat er op pagina 65 staat?"

Kleinere Saar tegen leraar: "Meneer, ik ben NIET in stemming."

*Leraar is sprakeloos en wijst iemand anders aan*

-Met waarschijnlijk nog een boze en verveelde blik van kleinere Saar ertegenaan.

Dat is exact hoe ik me nu voel. Alles waar ik aan wil beginnen, stoot op verveling, boosheid, zinloosheid. Net als ik mezelf overtuigd heb om er toch aan te beginnen, wil ik, net als toen, heel koud en droog zeggen (of roepen, voor de verandering): "Meneer, ik ben niet in stemming."

De leraar van toen wist niet wat hem overkwam, helaas zijn de files op mijn computer iets minder coöperatief en duiden ze niemand anders aan. Voeg daarbij een zagende misselijkheid die maar niet wegtrekken wil, en je komt uit bij mijn algemene humeur van het moment.

Om daar maar niet al te veel over bezig te blijven, over niet zo subtiele hints gesproken, deze is er eentje voor al mn vrienden die dit lezen (en wees gerust, ik zal nog wel niet zo subtiele hints droppen onderweg): ik zou het wel zien zitten als jullie een klein welkomstcomitteetje ofzo vormden wanneer ik terug kom uit Spanje =)

Okay, deze was geheel uit eigenbelang, maar mss ontsnap ik met die gedachte even aan de "Meneer, ik ben niet in stemming."-teneur?

Anyone?
Ik heb gewoon niet zo'n beste dag.

[.: Se guardo in basso ho le vertigini, adesso ho paura :.]