Electric sparks

Vermoeiende maar vlotte reis gisteren. 6u, opstaan, 7u10, vertrekken, 8u30, aankomen in Charleroi, incheckken, afscheid nemen, security passeren. 10u05, vliegtuig opstijgen. Om 20 na 12 landden we in Madrid, op tijd (de nmbs kan daar nog een puntje aan zuigen...)! Na de bagage te zijn gaan halen en naar het metrostation te lopen, even moeten nadenken waar ik nu weer heen moest. Gelukkig wist ik het nog van de vorige keer, dus alles okay. Heb wel een uurtje moeten wachten op de bus, want die van 14u had ik net gemist. Nu ja... De reis tussen Madrid en Salamanca was ook best te doen, 2u30, meeste tijd geslapen. Hier aangekomen ben ik maar resoluut op een taxi afgestapt, niet dat het te voet zo heel erg ver was, maar omdat ik al zo moe was, had ik niet echt de moed meer om te voet gaan.

Gisteren kwam ik aan, en op een residentie als deze gaat dat niet zomaar voorbij. Ik was amper in mijn kamer binnengelaten (één van de grootste van de residentie volgens andere studenten), en er werd al op mijn deur geklopt. Wie ik was, wat ik deed, vanwaar ik kwam? Of ik wel mee wou wat later om iets te gaan drinken? Wat nog wel een keer of twee herhaald zou worden over de avond. En inderdaad, een uurtje later, ik was net geïnstalleerd en gedouchet (gedouched? Line, help!) –voyager oblige- en ik werd al mee buiten gesleurd. Een café vol native spanjaarden, en een belgje ertussen dat amper kon volgen, met een typisch drankje van hier: wijn met cola gemengd (viel beter mee nu dan toen ik het de eerste keer proefde vorige zaterdag! Misschien lag het aan mijn niet zo nuchtere toestand toen? Maar de naam ben ik –alweer- vergeten, sorry Jan). Wat een belevenis, en dat nog voor het avondeten (Spanjaarden eten nu eenmaal laat... En zijn dus soms al dronken oor het eten! Maar wees gerust, lieve ouders, het bleef bij dat ene drankje, en 's avonds ben ik niet mee het einde van de exaams gaan vieren want ik was doodop! Ik zal niet in 7 sloten tegelijk lopen, papa!) Na het avondeten ben ik met twee anderen een rondje gaan zappen, en help, alles is hier gedubd! Wie mij een beetje kent, zal wel weten wat voor bloedige grondhekel ik daar aan heb. Maar gelukkig was daar Bones om de pijn een beetje te verzachten. Ik moet toegeven, het was even wennen, maar naar het einde van de uitzending toe kon ik al een pak beter volgen. Al heb ik het nog steeds niet voor gedubde tv, laat ik het positief stellen: mijn Spaans zal er in elk geval niet onder lijden. Na Bones ben ik dan maar doodmoe in mn bedje gekropen, maar een kussen zal ik nog moeten gaan halen denk ik. Er ligt hier zo een worst, waarmee je helaas ook bijna op je matras ligt, erg dik is ie dus niet.

Al dat Spaans valt me best wel moeilijk, ik moet me enorm concentreren om een conversatie te volgen. Bovendien is ondergetekende toch nog steeds een beetje verlegen, dus al te veel sla ik nog niet uit mijn botten, maar daar lijken ze hier wel begrip voor te hebben. Ze geven in elk geval nog niet op, dunkt me. Which is good, because I need some time. Ik zal toch wel even op mijn tanden moeten bijten, dat voel ik nu, want het is toch niet zo makkelijk je weg en je draai te vinden in een heel nieuw land met niemand die je kent. Jaja, ik mis jullie al een beetje!
Straks ga ik nog even mediamarkten (oh ja, pech gehad, die hebben ze hier ook), en boekshoppen, want een boek mis ik nu al! (Mama, een trui om te gaan lopen ben ik daarnet al gaan halen, bij Bershka, er was weer file aan de kassa, ik moest aan je frustratie denken, haha!)

Mijn kamer is licht, geeft uit op het pleintje vooraan, is vrij groot, heeft luiken aan de binnenkant (geen rolluik, joepie!) heeft een badkamertje en een wastafel met spiegel, genoeg kasten (zonder kapstokken helaas), lakens en zelfs handdoeken! Foto’s volgen nog wel.
Internet heb ik nog niet direct (daarvoor moet ik een studentenkaart hebben), dus jullie zullen even geduld moeten oefenen om mij regelmatiger op het net te zien verschijnen. Tot zolang zijn de cafés met free Wifi een must en zullen ze als vaste klant op mij kunnen rekenen!
Het weer dan, gisteren sneeuwde het een even beetje (smeltend, vooral), en je had ze hier moeten zien kijken! Gezien ze hier van overal komen, zaten erbij die nog nooit echt sneeuw gezien hebben, of dan toch niet waar ze wonen, al dan niet vast. Ze verdrongen zich op mijn (mini)balkonnetje. Dat gezegd zijnde, denk nu niet dat ik teleurgesteld ben en nog minder dat ik hier niet beter af ben dan bij jullie, want de gevoelstemperatuur is helemaal niet zo laag als daar in België! Met mn trui en leren vestje heb ik hier warm genoeg, in België zou daar toch nog een laagje extra bij moeten!

Voor diegenen onder jullie die mij willen komen bezoeken: je weet, je bent welkom =) Ik kan alleen geen slaapplaats aanbieden want dat is verboden, volk van buiten de residentie is alleen toegelaten tussen 8u ’s ochtends en 12u ’s nachts. Ik zal eens zoeken op i-net naar alternatieven! Correctie: in het naar hier lopen liep ik een klein hotelletje voorbij, genaamd Sara! Als je mij komt bezoeken, wie wil er daar dan niet overnachten? ;)
Kijk ook eens hier tussen: Jeugdherberg Salamanca En verder vertrouw ik erop dat jullie zelf ook wel de faciliteiten van het internet kennen om wat rond te kijken he! xD

[.: Se guardo in basso ho le vertigini, adesso ho paura :.]