Exaams, aah. Het moment dat je je plots realiseert dat je eender wat anders wil gaan doen. Dat je wilde plannen maakt over wat je volgend jaar wil gaan doen, of dingen bedenkt die je dringend eens moet uitvoeren. Dat je het gehad hebt met whatever it is dat je studeert. Om, eenmaal de exaams voorbij, tot de constatatie te komen dat je toch goed zit in je richting, dat je toekomstplannen niet zo realistisch zijn en wat zo dringend leek, saai is en helemaal niet dringend.
& toch. Ik krijg hoe langer hoe meer het gevoel dat ik achter de schermen de muziekwereld in wil. Niets nieuw: al zo lang droom ik ervan... Maar vaag. Producer, manager, noem maar op: alles was goed om over te dromen. De vuilbak in met die dagdromen: mijn muzikaal talent is zeer middelmatig, mijn ritmegevoel onder het gemiddelde, dus laat staan dat ik iets dat boven de middelmaat uitsteekt als producer in elkaar zou kunnen boxen. Mijn economisch gedachtegoed & andere managment skills zijn onderontwikkeld, zo blijkt, en veel aspiratie om ze te stimuleren ontbreek ik ook. Bijgevolg heb ik alles uit mn hoofd gezet en beweerd dat ik helemaal niet wist wat ik wou/wil gaan doen. En dat is ook zo. Wat ik precies wil doen, weet ik nog steeds niet. Maar iets, eender wat, met muziek zal het zijn. De wil om uit mijn hoekje te kruipen, iets te betekenen op mijn manier, muzikanten te ontmoeten, met muziek kunnen bezig zijn, de muzieksector helemaal te ontdekken... wordt sterker elke dag.
Misschien moet ik eens beginnen met mijn examens (hopelijk) tot een goed einde te brengen, te beslissen waar ik mijn thesis over wil schrijven (oh, de onzekerheid...) en mij achter die sollicitatiebrief te zetten voor een stage bij Poppunt. First things first, tenslotte.
[.: all the while i was dreaming of revelry :.]
No comments:
Post a Comment