*Op de hoek sta ik te wachten tot de auto me oppikt. Headphones in, music on, world off. Auto's razen me voorbij. Mijn Walkman stuwt pure vreugde via mn oren mn aders in. Mijn gezicht breekt open in een glimlach, ik barst haast in lachen uit. De kracht van muziek ligt in het feit dat éénzelfde liedje je nog meer opwekt wanneer je al vrolijk bent, je troost wanneer je verdrietig bent. Voetgangers lopen in drummen om me heen. De wereld draait door. Temidden van al dat stadsgeweld sta ik, bijna te huilen van geluk.
*Jeans, shorts, dresses, leggings, bare legs, high heels, killer heels & platforms, flats -I want it all. Casual, casual chic. These are the codewords.
*Eén van de mooiste complimenten die je mij kan geven is dat ik een goede vertaling heb gemaakt. Ik heb er twee gemaakt vandaag.
Ik ben niet zeker of dat nu exact is waarvoor ik zolang gestudeerd heb (toch voor deze stage), maar het gaat in ieder geval de goede richting uit.
Ik ben niet zeker of dat nu exact is waarvoor ik zolang gestudeerd heb (toch voor deze stage), maar het gaat in ieder geval de goede richting uit.
*Als ik later uit werken ga, wil ik me nog steeds vrij kunnen voelen. Sluit me niet in een doosje op, want ik wil eruit. The world is my playground... Ik wil een uitdaging, ik wil kunnen vliegen en zoveel mogelijk stukjes wereld zien. Ik wil talen horen, leren. Ik wil bezig zijn met iets constructiefs en niet een hele dag achter een scherm weggestopt zitten. Ik wil ontdekken. Ik weet dat dat verlangen mijn droom van boeken vertalen misschien tegenspreekt. Het is nooit mijn idee geweest alleen maar te vertalen. Ik ben niet altijd even nuchter, mijn hoofd vertoeft graag in de wolken. I am a dreamer. Ik ontdek pas wat ik graag (wil) doe(n), dat gevoel maakt me machtig, alsof ik voor het eerst diep, snijdend ademhaal. Ik leef. Prik mijn ballon niet kapot, maar laat me zweven. Laat me rustig mijn toekomst uitdokteren, laat me gaandeweg ontnuchteren. Het heeft lang geduurd voor ik kon zeggen: ik hoef niet meer elke dag tegen die zwarte kant te vechten. Er zullen altijd dagen zijn waarop zwartgalligheid de bovenhand haalt, en op die dagen zal ik de put die onder me gaapt extra hard voelen. Op die dagen zal de strijd me des te harder en des te oneerlijker lijken. Maar op andere dagen haal ik met gemak de bovenhand. Ik. Een vervelde versie van mn oude zelf. Het meisje in mn hoofd dat zolang heeft gewacht om uit te breken. Ze heeft vrienden die haar energie geven, familie die haar steunt, muziek die haar kracht geeft. Ik hoef niet meer elke dag tegen die zwarte kant te vechten. Dus laat me, laat me genieten van die sensatie. Laat me genieten van uit te zoeken waarheen ik mn leven leiden wil. En geef me vooral een meertalige omgeving, zodat ik kan genieten van het ritme van andere talen.
[.: Svegliami, che ho voglia de scoprire di che colore è il mare se stiamo la testa in giù :.]
