l'auberge espagnole & the spanish comeback -with a vengeance!

Ja, dat was een Engelse titel. Meer daarover later in deze post.

Hmmm, pues dónde empezamos? Misschien bij de zoveelste Auberge espagnole-ervaring? Of nee, net daarvoor! Ik wou deze voormiddag buiten gaan (ik zal maar achterwege laten dat ik om 8u wou opstaan, maar dat het weer 10u was toen ik tot de conclusie kwam dat ik weer grandioos door mn wekker geslapen had -mn bioritme moet duidelijk nog aanpassen!), en, verrassing, rejoice, beste lezers, rejoice! Er was een briefje voor mij. Natuurlijk -natùùrlijk- kwam dat van Tante An & co, altijd trouw op post om mij als eerste een briefje te bezorgen als ik weg ben. Joepie! Hihi. Dus bij deze, Paulien en Marie, laat haar

1) dit maar lezen

en/of

2) zeg haar maar thx en een dikke zoen en doe er nog maar 3 bovenop voor jullie zelf en nonkel Ax =) En nee, ik mis jullie nog niet teveel hoor! xD

Bij deze, dit is vooral geen hint om te schrijven naar volgend adres (u kent mij intss wel al, subtiele hints drop ik niet):

Saerah Wouters

Residencia Universitaria "Fray Luis de León"

Plaza Fray Luis de León 11-17

37008 Salamanca

Maar goed, goed geluimd met mijn briefje, begaf ik me dus op weg naar het bureau van internationale relaties, om aldaar officieel te laten declaren dat ik wel was aangekomen en een studentenkaart aan te vragen etc. Kom ik daar binnen, begin mijn uitleg (in het Spaans, alles is hier in het Spaans, zelfs Erasmus toestanden. Gelukkig vormt dat niet zo'n onoverkomelijk probleem voor mij -weet je dat ze zich hier allemaal verslikken als ze horen dat ik "nog" maar twee jaar Spaans doe? Ja, zo goed doe ik het dus, haha!)... En ik krijg meteen te horen dat ik eigenlijk bij de internationale coördinator van mn faculteit -vertalen, dus- moet zijn. Waar ik die kan vinden? In de faculteit natuurlijk, links als je buitengaat. Por suerte que ya sabía donde estaba! (Bij deze nog eens dank je mama om met me mee te komen in oktober!) Bon, ga ik daar dus binnen en vraag ik naar die coördinator, weten ze daar niet eens wie dat was! Gelukkig had ik wel een naam en daarmee kwam ik terecht op de 2de verdieping, despacho 23. Begin ik daar weer mn verhaal, blijkt dat ze per land nog aparte coördinators hebben. Mn verblijfsattest wou ze gelukkig wel al tekenen. En nu de beste, lieve fellow-belgen, ze keek met mee op het blad per land, en ik zei, "hier! België". Waarop ze me zei dat dat het niet was, want, jawel, er bestond ook zoiets als "België -comunidad flamenca"... *verbijsterde stilte* Waarom het in het buitenland nu ook al zo nodig is om daar een onderscheid in te maken, joost mag het weten! Vooral omdat ik in Brussel studeer, al is het dan nog een Nederlandstalige hogeschool. Soit, naar de coördinator voor de vlaamse gemeenschap van België dus. Blijkt daar dat het nog examens zijn en alle administratieve dingen dus stil liggen, dat de 7de er een vergadering georganiseerd wordt voor de Erasmusstudenten, en dat ik voor die datum dus niets kan ondernemen. Wat ze dan ook wel doen, is een soort van peters en meters aan stellen, studenten die al op Erasmus geweest zijn, en je dus wat wegwijs kunnen maken in de administratieve kant, maar ook in hoe de bieb werkt en in welke vakken je het best kan kiezen (-ze hebben daar een lijst van, what the hell is dan het nut van Learning Agreement op voorhand te maken?) Heel dat gedoe betekent helaas ook dat ik nog geen studentenkaart kan aanvragen, wat betekent dat het nog langer dan verwacht zal duren voor ik op mn kamer internet heb -dat is natuurlijk alleen maar goed voor Café y Té. En, begrijpe wie begrijpe kan, de lessen beginnen de 7de, maar de intensieve cursus Spaans begint maar de 14de. Logisch, niet? Anyway, misschien schrijf ik me er wel voor in, uit sociale overwegingen, ik denk daar vanavond nog eens over na.

Na mn Auberge espagnole ervaring (goddamned, never thought that movie would be SO right!) ben ik dan nog maar eens naar de Corte Inglès gewandeld (ir de compras, jajaja, ik heb nog niet veel anders gedaan denk ik zo lichtjes). Ik heb aldaar een thermossje met kop op de kop getikt, en bijbehorende koffie en filters. En kapstokken! Die vielen plots uit de lucht xD En sojamelk en nog wat fruitsap en... blabla het interesseert vast niemand om een exhaustieve lijst te zien verschijnen met wat ik allemaal gekocht heb xD Voor een waterkoker moet ik nu wel nog eens naar de mediamarkt, maar dat laat ik voor morgen. Gezien ik toch nog een hele week geen les heb, zal ik dat combineren met een uitstap naar de shopping mall die er vlak naast ligt (maybe some Desigual, anyone? xD Nee, ik ben vooral niet verslaafd aan shoppen. Of Spaanse kledingmerken, wie durft er dat te denken??? =p ).

Maar, lieve ouders, ik mis wel nog een essentieel onderdeel: een plastieken filter! Ik heb besloten om even mn plan te trekken met een plastiek fles die ik zal in twee knippen en omdraaien (à la scout, yup!), maar, Tante An of Tante Myriam, kunnen jullie aub een plastiek filtertje voor me meenemen als jullie komen? Dat zou me wel handig uitkomen! =)

Verder, lieve mams, maak je geen zorgen, ik ben vanmorgen alle mogelijke farmacieën en parafarmacieën binnengestapt op zoek naar iets voor mn pijnlijke keel, dus ook dat komt wel in orde! En gezien de mensen me toch altijd van de eerste keer verstaan, zal ik nog moeten gaan geloven dat mn Spaans best wel goed is! Ik heb die blauve schoenen van Janet & Janet gespot (het waren toch die platte botinnetjes he?), maar ben nog niet binnengegaan: ze komen van 175, en zijn nog 139, zo heel erg veel is er dus nog niet af, dunkt me?
Ik ben ook gaan horen in het tourisme-buro voor hoe de bussen in zn werk gaan, je ziet, ik heb toch niet stil gezeten vandaag (op een siesta muy larga na... shhhh! Ik pas me alleen maar aan hoor ;) )

Ik moet nu enkel nog te weten komen of ik nu echt een Spaanse rekening moet openen, en welke gsm-operator ik moet kiezen. Zonet op Facebook (all hail!) gaf een medestudente van de EhB (ze zat in het eerste semester in Spanje) mij een tip, dus zal die eens nagaan. Ik heb eigenlijk ook een telefoon op mn kamer staan, ik zal straks eens vragen of ik daar mee ook van buiten de residentie gebeld kan worden (lijkt me logisch, toch?), en hoe dat in zn werk gaat enzo.

EN dan, the spanish comeback with a vengeance (and an english one, too). Wel ja, dus, ik begin me zowat aan te passen aan de waterval van Spaans. Ik hoef dus niet meer zo exclusief alles in het Nederlands te hebben ;) Zelfs mijn gedachten komen af en toe alweer tot mij in het Spaans of Engels. Al blijf ik voor jullie wel in mn moedertaal schrijven hoor (och ja, op een paar zinnen na)! Ik voel me dus ook wel lichtjes beter als zaterdag =) De sociale contacten op de residentie beperken zich tot nog toe tot het eten, maar dat is voor mij al heel wat. En dat is natuurlijk ook een begin he. Vrees dus niet, ik heb vandaag het gevoel dat ik stilletjes aan mn draai wel zal vinden. Maar toch ben ik blij met mn Engels boek, haha! Misschien moet ik dringend nog maar eens een babbeltje gaan slaan met die Engelse studente ;)

Karen, heb ik je al gezegd dat je een schat bent? If not, bij deze! Thanx voor de peptalk! =) It put a smile upon my face, including the Saeramance-joke! xD

Zustertje, hoe stelt den Dewi (benadruk die "den" maar he) het? Jij bent er toch wel eentje hoor. Hoor ik daar een uitstel-manouevre (morgen voor de noen, dat ik het morgen zal doen!)? Geef maar een aai aan de catsys en een reprimande als ze elkaar weer in de haren vliegen. En een paar fotos als je kleedje af is!

En Peter, calimocho, idd! Ik zal het niet meer vergeten nu! Of proberen... xD

Over foto's gesproken, ik heb er een paar voor jullie! Mn kamer en mn trui. Here they are! Nevermind that I look tired, I WAS tired. Over-tired, actually. En euhm, oma & opa, als jullie er geraken en je wil mn kamer zien -er is een lift! =)

Koelkast! met deur naar badkamer en raam aan de andere kant

Wastafel, kast, en deur (duh! jullie zijn niet blind he! xD)

Bureautje en nog een kast

Hoek met bed (-nee, dat gekleurde ding in de kast is geen plaat, het is een cd met dvd!)

nog eens raam enzo

truitje in het roos! (val maar omver van verbazing! en ja ik was een zombie!)

uitizcht uit mn kamer: plaza fray luis de león

met raam en balkon

En met deze laat ik jullie! De rest is voor een volgende keer! Dikke zoen aan jullie allemaal!

[.: Se guardo in basso ho le vertigini, adesso ho paura :.]

Electric sparks, pt II & zoveel vragen & other impressions

Verwarring: een schaterlach

een traan, de schaduw

op de zon

wanneer ik je zie

een vonk

stil in de nacht

de horizon, nooit zo licht

de torenhoge schemering

trillingen door me heen

vegen alle vragen weg

Salamanca

-It never gets it in the way

(work in progress. Dus: suggesties/comments zijn welkom! Comments zijn soieso welkom want ik lees graag jullie commentaar, hihi!)

------------------------------
-|| Pause- -|> Play-



Zoveel vragen, en geen antwoorden.

Dat ik niet meer zo alleen wil zijn, dat ik me zo graag beter wil voelen, dat ik zo graag verder wil gaan in dat proces. Niet terugvallen. Niet zo hard. Gewoon me wat zekerder voelen, wat meer vertrouwen in mezelf. Is dat zoveel gevraagd dan? Zoveel vragen, en geen antwoorden.

Natuurlijk gaat leven niet altijd van een leien dakje. Natuurlijk kom je obstakels tegen, en natuurlijk val je af en toe een eindje terug als je uit je put kruipt. En elke keer is een teleurstelling, ook dat is niets nieuw. Maar het gaat altijd zo plots dat je niet meer weet waar je het hebt. The pain that hits you twice as hard is the pain you didn’t see coming after all. Na zoveel jaar staat die waarheid nog steeds rechtop, wat mij betreft. En al dat ik daar bij kan denken, is: Waarom? Wat kan ik doen om dat scenario te vermijden, of op zn minst de impact ervan te verminderen? Zoveel vragen, en geen antwoorden. Nog steeds.

------------------------------
-|| Pause- -|> Play-



Other impressions

Gisteren ben ik nog naar de Mediamarkt gewandeld, toch best nog wel een eindje. Maar stiekem ga ik graag te voet. Anyhow. Ik had nog een haardroger nodig, en een cd-speler, een kussen etc... Dus zette ik me op weg naar het commercieel centrum (shopping malls, yeah!), en ik vond daar zelf een Casa (jawel, Yolande, de verleiding is nooit veraf!). Het was al laat, maar alles was daar open tot 22u, dus ik had ruim de tijd om alles te kiezen. Een kussen kon ik dus in de Casa vinden, uit de solden dan nog wel, dus het was echt een koopje! Dan de mediamarkt, een pak minder cds dan in de Nieuwstraat, zelfs dan in St-Pieters-Leeuw (ramp, ramp!), maar ik heb er toch twee op de kop kunnen slaan ;) Natuurlijk moest ik dan ook een cd-speler hebben (daar hebben we het later over)... Maar eerst die haardroger en die dubbelstekker (hoe heet zo'n ding eigenlijk echt?). En toen kwam ik voorbij de boekenrayon... Ja, in Spanje hebben ze ook boeken in de Mediamarkt! Dus, liep ik weer buiten met alles wat ik nodig had, buiten die cd-speler. Met opzet natuurlijk (duh!), want ik had nog een andere winkel met elektro-apparaten enco gespot... En daar heb ik dan een kleine Philips met MP3-speler aansluiting op de kop getikt. En zo ben ik dan, gepakt en gezakt, teruggekeerd (badkamerspullen incluis, opgesnorkeld in een supermarkt onderweg).

Het enige dat ik niet vind, is deo naar mijn goesting. Ze hebben hier rexona, nivea, dove, sanex,... alle merken waar ik thuis niet van moet hebben (difficiel, ik? I wouldn't dare! ;) ). Van Fa ben ik welgeteld al twee soorten tegen gekomen, en de twee verschrikkelijkste dan nog. Uit pure wanhoop heb ik dan maar zo'n rol-ding van Garnier gekocht, maar soit, gezien ik vandaag in de Corte Inglès een hele rayon Bourjois-spullen (mn favo schoonheidsmerk? Maar nee...) heb gespot, zal ik bij gebrek aan mn favoriete Adidas- en Fa-gespuit daarvoor gaan denk ik. Ik heb me er in elk geval al laten gaan! ;) Zeep had ik nog nodig, en demaquillerende crème, ja, kan ik toch niet aan doen? En dissolvant! Juicht, o moeder en zuster, juicht! Want ik heb uit mezelf bedacht dat ik mijn nagels moet onderhouden en opnieuw moet lakken!

Nu we toch bij de Corte Inglès zijn aangekomen, ik heb ook daar de boekenrekken doorgesnuffeld op zoek naar Engelse boeken -vertalingen lees ik enkel als ze oorpronkelijk in een mij vreemde taal geschreven zijn, de uit het Spaans en Frans vertaalde boeken heb ik dan ook weerstaan. Ik moest en ik zou en niet spaanstalig boek vinden. De waterval aan Spaans is een beetje overdonderend... Natuurlijk ben ik nog steeds dol op die zuiderse taal, uiteraard, ik zou hier niet zitten als dat niet zo was, maar gebrek aan andere talen werkt blijkbaar niet zo bevorderend voor mijn hoofd. Ik skip in de winkels automatisch naar de Franse of Engelse tekst, en ik jubel als er ook Nederlands op staat (soms wel, ja!). Ik weet niet hoe het komt, thuis is de helft van mn gedachten in het Engels en Spaans, mn dagboek bijna uitsluitend in het Engels. Ik heb altijd gedacht dat het me niet makkelijk zou vallen als ik deze blog uitsluitend in het Nederlands zou gaan bijhouden, maar nu ik hier zit, valt alles als vanzelf weer netjes in mn moedertaal. Zelf mn digitale dagboek heeft nog geen Engelse entry en mn Gsm en Facebook staan weer in het Nederlands, mn mp3-speler in het Engels. Ik moet precies wel even aanpassen aan die draaikolk van Spaans die me hier omringt (en die ik amper kan volgen, moet ik eerlijkheidshaleve toegeven, misschien ligt het ook daaraan?). Spanjaarden zijn inderdaad praatgraag, ze kwebbelen er op los, door mekaar haast, en dat ben ik niet bepaald gewoon. Blijkbaar geeft mij dat dus voorlopig de neiging op zoek te gaan naar andere talen. Straks ga ik nog aan Tante An moeten vragen dat ze me een Nederlandstalig boek meeneemt! ;)

Dat is het zowat voor vandaag denk ik. Morgen neem ik een rustig dagje op de residentie, waarschijnlijk wat lezen en wat aan mn thesis werken, dus veel i-net zal er niet bijzitten, maar geen nood, lieverds, maandag ben ik er weer! Enjoy your weekend en laat maar veel commentaartjes achter!!! =)

Zie jullie graag!
Saerah/Saar(tje)/Siep

[.: Se guardo in basso ho le vertigini, adesso ho paura :.]

Electric sparks

Vermoeiende maar vlotte reis gisteren. 6u, opstaan, 7u10, vertrekken, 8u30, aankomen in Charleroi, incheckken, afscheid nemen, security passeren. 10u05, vliegtuig opstijgen. Om 20 na 12 landden we in Madrid, op tijd (de nmbs kan daar nog een puntje aan zuigen...)! Na de bagage te zijn gaan halen en naar het metrostation te lopen, even moeten nadenken waar ik nu weer heen moest. Gelukkig wist ik het nog van de vorige keer, dus alles okay. Heb wel een uurtje moeten wachten op de bus, want die van 14u had ik net gemist. Nu ja... De reis tussen Madrid en Salamanca was ook best te doen, 2u30, meeste tijd geslapen. Hier aangekomen ben ik maar resoluut op een taxi afgestapt, niet dat het te voet zo heel erg ver was, maar omdat ik al zo moe was, had ik niet echt de moed meer om te voet gaan.

Gisteren kwam ik aan, en op een residentie als deze gaat dat niet zomaar voorbij. Ik was amper in mijn kamer binnengelaten (één van de grootste van de residentie volgens andere studenten), en er werd al op mijn deur geklopt. Wie ik was, wat ik deed, vanwaar ik kwam? Of ik wel mee wou wat later om iets te gaan drinken? Wat nog wel een keer of twee herhaald zou worden over de avond. En inderdaad, een uurtje later, ik was net geïnstalleerd en gedouchet (gedouched? Line, help!) –voyager oblige- en ik werd al mee buiten gesleurd. Een café vol native spanjaarden, en een belgje ertussen dat amper kon volgen, met een typisch drankje van hier: wijn met cola gemengd (viel beter mee nu dan toen ik het de eerste keer proefde vorige zaterdag! Misschien lag het aan mijn niet zo nuchtere toestand toen? Maar de naam ben ik –alweer- vergeten, sorry Jan). Wat een belevenis, en dat nog voor het avondeten (Spanjaarden eten nu eenmaal laat... En zijn dus soms al dronken oor het eten! Maar wees gerust, lieve ouders, het bleef bij dat ene drankje, en 's avonds ben ik niet mee het einde van de exaams gaan vieren want ik was doodop! Ik zal niet in 7 sloten tegelijk lopen, papa!) Na het avondeten ben ik met twee anderen een rondje gaan zappen, en help, alles is hier gedubd! Wie mij een beetje kent, zal wel weten wat voor bloedige grondhekel ik daar aan heb. Maar gelukkig was daar Bones om de pijn een beetje te verzachten. Ik moet toegeven, het was even wennen, maar naar het einde van de uitzending toe kon ik al een pak beter volgen. Al heb ik het nog steeds niet voor gedubde tv, laat ik het positief stellen: mijn Spaans zal er in elk geval niet onder lijden. Na Bones ben ik dan maar doodmoe in mn bedje gekropen, maar een kussen zal ik nog moeten gaan halen denk ik. Er ligt hier zo een worst, waarmee je helaas ook bijna op je matras ligt, erg dik is ie dus niet.

Al dat Spaans valt me best wel moeilijk, ik moet me enorm concentreren om een conversatie te volgen. Bovendien is ondergetekende toch nog steeds een beetje verlegen, dus al te veel sla ik nog niet uit mijn botten, maar daar lijken ze hier wel begrip voor te hebben. Ze geven in elk geval nog niet op, dunkt me. Which is good, because I need some time. Ik zal toch wel even op mijn tanden moeten bijten, dat voel ik nu, want het is toch niet zo makkelijk je weg en je draai te vinden in een heel nieuw land met niemand die je kent. Jaja, ik mis jullie al een beetje!
Straks ga ik nog even mediamarkten (oh ja, pech gehad, die hebben ze hier ook), en boekshoppen, want een boek mis ik nu al! (Mama, een trui om te gaan lopen ben ik daarnet al gaan halen, bij Bershka, er was weer file aan de kassa, ik moest aan je frustratie denken, haha!)

Mijn kamer is licht, geeft uit op het pleintje vooraan, is vrij groot, heeft luiken aan de binnenkant (geen rolluik, joepie!) heeft een badkamertje en een wastafel met spiegel, genoeg kasten (zonder kapstokken helaas), lakens en zelfs handdoeken! Foto’s volgen nog wel.
Internet heb ik nog niet direct (daarvoor moet ik een studentenkaart hebben), dus jullie zullen even geduld moeten oefenen om mij regelmatiger op het net te zien verschijnen. Tot zolang zijn de cafés met free Wifi een must en zullen ze als vaste klant op mij kunnen rekenen!
Het weer dan, gisteren sneeuwde het een even beetje (smeltend, vooral), en je had ze hier moeten zien kijken! Gezien ze hier van overal komen, zaten erbij die nog nooit echt sneeuw gezien hebben, of dan toch niet waar ze wonen, al dan niet vast. Ze verdrongen zich op mijn (mini)balkonnetje. Dat gezegd zijnde, denk nu niet dat ik teleurgesteld ben en nog minder dat ik hier niet beter af ben dan bij jullie, want de gevoelstemperatuur is helemaal niet zo laag als daar in België! Met mn trui en leren vestje heb ik hier warm genoeg, in België zou daar toch nog een laagje extra bij moeten!

Voor diegenen onder jullie die mij willen komen bezoeken: je weet, je bent welkom =) Ik kan alleen geen slaapplaats aanbieden want dat is verboden, volk van buiten de residentie is alleen toegelaten tussen 8u ’s ochtends en 12u ’s nachts. Ik zal eens zoeken op i-net naar alternatieven! Correctie: in het naar hier lopen liep ik een klein hotelletje voorbij, genaamd Sara! Als je mij komt bezoeken, wie wil er daar dan niet overnachten? ;)
Kijk ook eens hier tussen: Jeugdherberg Salamanca En verder vertrouw ik erop dat jullie zelf ook wel de faciliteiten van het internet kennen om wat rond te kijken he! xD

[.: Se guardo in basso ho le vertigini, adesso ho paura :.]

Morgen

Overmorgen word ik wakker in een nieuwe stad. De zenuwen gieren, en gaan niet liggen.

Niets zal verdwijnen, maar ik zal leven.

[Love you all!]

[.: Se guardo in basso ho le vertigini, adesso ho paura :.]

yo y yo

De leegte, de kriebels, de twijfel.
4 dagen nog...

& I can't stop smiling just for the mere fact of liking.
Is this the new, improved me?
Or has it been me all along?

Mijn vel veranderd
als de slang daarboven
Mezelf in twee gescheurd
Uitgebroken
daar sta ik dan

?

-To throw my heart out, or not?


[.: Se guardo in basso ho le vertigini, adesso ho paura (e se poi cado a terra afferrami e stringimi ancora) :.]

20 januari 2011 -schrijven

1 week. Dat is wat rest, vandaag. En tussen de teksten over validiteit etc van wetenschappelijke onderzoeken, smsjes met vrienden, facebooksessies, achtergrondmuziek en Glee-afleveringen, is dat ongeveer alles wat er in mijn hoofd spookt. Hoe ik het 5 maanden zal trekken zonder mn beste vrienden, zonder familie, hoe mn leven er 5 maanden grondig anders zal uit zien.

Destination… anywhere but here

Away from you

Now I’m on my way to the other side

I’ll forget everything I left behind

These empty rooms

Are still filled with you

(Rise Against)

The state it puts me in… Nostalgie? Angst? Feit is: I love me some ‘80s glam. Ach ja, een beetje Bon Jovi, nog wat draken van Journey, waarom ook niet? Ik moet de neiging het internet op te rennen en een download-ronde te beginnen, heel hard onderdrukken. En dan komt verhuizen weer boven. Ja, ik moet eerlijk bekennen dat ik ons huis in Beert wel mis. Soms wil ik niets anders dan gewoon mijn kamer inrennen, de deur achter me dicht gooien en gewoon tegen de muur gaan zitten, rondkijken, en een muziekje opzetten. Mijn Pearl Jam poster tegen de rode muur, mijn bed ervoor, de bloemen verspreid over de gebroken witte muren, mijn kurk- en kastmuur.

Maar die tijd is voorbij, niet?

Lo hecho está hecho

Volvi a tropezar

Con la misma piedra que hubo siempre

Se siente tan bien todo lo que hace mal

Y contigo nunca es suficiente

(Shakira)

Wat brengt dat me bij? Het heeft niet veel zin er te lang stil bij te blijven staan. Time to move on, dwelling on the past is never good. Dan kom ik weer uit bij Spanje, de toekomst, en al mijn twijfels. Wat wil ik doen, later? Communicatiewetenschappen, vertalen. Waar ben ik? Ergens binnenin. En wat met al mijn schrijven? .

[.: Se guardo in basso ho le vertigini, adesso ho paura :.]

zenuwen

My head is flipping and my stomach goes in overdrive & starts backflipping -less than 3 weeks before I leave. I must admit it's exciting, but also nervewrecking.

De kalender liegt er niet om -27 januari komt dichterbij. Ik heb me net gerealiseerd dat slechts 17 dagen, niet eens 3 weken, mij van mijn vertrek scheiden, en dat voelt buitengewoon spannend aan. Mijn lichaam begint lichtjes te flippen van de zenuwen, maar ik vermoed dat dat wel een normaal verschijnsel is voor op vertrekkenstaande Erasmus-studenten.

Ook mijn hoofd draait op volle toeren: hoe is het weer daar, welke kleren zal ik meepakken, welke (studie)boeken, welke cds, hoe krijg ik mijn computerstuff veilig tot daar, moet ik geen Spaans woordenboek en/of grammaticacursus in mn valies smokkelen, zal ik niets levensnoodzakelijk (of op zn minst in mn hoofd) vergeten? Zal mijn kot al vrij zijn wanneer ik toekom (en heb ik wel een kot, eigenlijk)? Zal ik alles wat ik wil, wel kunnen meenemen, past alles wel in mijn valies? Zal ik gemakkelijk mijn draai en weg kunnen vinden, zal ik me goed voelen, zal ik me amuseren, zal ik veel vrienden maken, zal mijn Spaans er op zn minst op verbeteren? Zal mn school, zullen mn studiegenoten meevallen? En de lessen? Zullen ze niet te streng zijn?

Zal ik nog wat tijd voor mezelf overhouden?

Oh, the guilt. Dat gepieker altijd maar. Ik veronderstel dat het helemaal niet zo slecht is om er wat bij stil te staan, maar soms wou ik gewoon dat ik die schakelaar kon omdraaien. Die schakelaar om te stoppen met denken en gewoon over te gaan tot doen. Of gewoon te stoppen met denken, op zn minst.

Maar laat ik het positief bekijken for now (en mn bed in duiken -a good night's sleep is doorgaans niet slecht in zulke piekeromstandigheden): in Spanje spreken ze zo'n beetje de taal van mn hart, en ik mag er 5 maanden gaan rondhossen! However nervewrecking it may seem and/or feel, en hoeveel backflips mn maag er ook van begint te doen, het is ook heel erg exciting!

[.: Se guardo in basso ho le vertigini, adesso ho paura :.]

.

I'm so tired I could cry, for no reason at all.

"I'm so tired I can't sleep"

Nirvana-mood?

A good night's sleep, and tomorrow things will be better again.

[.: Se guardo in basso ho le vertigini, adesso ho paura :.]

"Meneer, ik ben niet in stemming."

Leraar tegen kleinere Saar: "Lees eens voor wat er op pagina 65 staat?"

Kleinere Saar tegen leraar: "Meneer, ik ben NIET in stemming."

*Leraar is sprakeloos en wijst iemand anders aan*

-Met waarschijnlijk nog een boze en verveelde blik van kleinere Saar ertegenaan.

Dat is exact hoe ik me nu voel. Alles waar ik aan wil beginnen, stoot op verveling, boosheid, zinloosheid. Net als ik mezelf overtuigd heb om er toch aan te beginnen, wil ik, net als toen, heel koud en droog zeggen (of roepen, voor de verandering): "Meneer, ik ben niet in stemming."

De leraar van toen wist niet wat hem overkwam, helaas zijn de files op mijn computer iets minder coöperatief en duiden ze niemand anders aan. Voeg daarbij een zagende misselijkheid die maar niet wegtrekken wil, en je komt uit bij mijn algemene humeur van het moment.

Om daar maar niet al te veel over bezig te blijven, over niet zo subtiele hints gesproken, deze is er eentje voor al mn vrienden die dit lezen (en wees gerust, ik zal nog wel niet zo subtiele hints droppen onderweg): ik zou het wel zien zitten als jullie een klein welkomstcomitteetje ofzo vormden wanneer ik terug kom uit Spanje =)

Okay, deze was geheel uit eigenbelang, maar mss ontsnap ik met die gedachte even aan de "Meneer, ik ben niet in stemming."-teneur?

Anyone?
Ik heb gewoon niet zo'n beste dag.

[.: Se guardo in basso ho le vertigini, adesso ho paura :.]